Mycelium Art-Web

  Κριτικό σημείωμα: «Μια άλλη Θήβα» – Θέατρο του Νέου Κόσμου   To έργο Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της σύγχρονης μεταδραματικής γραφής που διαλέγεται ανοιχτά με τον μύθο και την ιστορία. Η αφετηρία του έργου –η πατροκτονία ενός νεαρού άνδρα και η απόπειρα ενός συγγραφέα να τη μετουσιώσει σε θεατρικό υλικό– συνδέεται ευθέως με την τραγική παράδοση της Θήβας και τον Οιδίποδα, αλλά ταυτόχρονα συνομιλεί με τη σύγχρονη ψυχαναλυτική και κοινωνιολογική σκέψη γύρω από τη βία, την ανδρική ταυτότητα και τη λειτουργία του πατρικού νόμου. Το δίπολο συγγραφέας–κρατούμενος και η μετέπειτα εισαγωγή του ηθοποιού που υποδύεται τον κρατούμενο συγκροτούν ένα πολύπλοκο παιχνίδι επιπέδων: πραγματικό–μυθοπλαστικό, βιωματικό–αναπαραστατικό. Αυτή η τριπλή διάσταση αναδεικνύει την ίδια τη θεατρική πράξη ως διαδικασία αναστοχασμού πάνω στην αλήθεια και την αναπαράσταση. Το θέατρο εδώ δεν λειτουργεί απλώς ως καθρέφτης της πραγματικότητας αλλά ως εργαλείο κριτικής και αποδόμησης της.    Η π...

  «ζ-η-θ ο ξένος» που δεν ήρθε ποτέ μια κριτική για την αποτυχία της δραματοποίησης του Ομήρου   Η παράσταση ζ-η-θ ο ξένος σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού επιχείρησε να δραματοποιήσει τρεις ραψωδίες της Οδύσσειας . Το εγχείρημα αυτό ανέδειξε, με τρόπο εύγλωττο, την ιδιαιτερότητα των ομηρικών επών: οι αρχαίοι, που δεν τα μετέφεραν ποτέ αυτούσια στο θέατρο, φαίνεται πως γνώριζαν τις δυσκολίες μιας τέτοιας μεταγραφής. Σε μια εποχή όπου η αφήγηση βρίσκεται σε κρίση – όπως υπογραμμίζει και ο Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν στο βιβλίο του Η κρίση της αφήγησης – το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο εμφανές. Ο Χαν σημειώνει ότι η σύγχρονη εμπειρία έχει κατακερματιστεί σε μεμονωμένα, βραχύβια επεισόδια, που στερούνται αρχής, μέσης και τέλους. Η αφήγηση, που άλλοτε προσέφερε δομή, νόημα και συνέχεια, καταρρέει μέσα σε έναν καταιγισμό αποσπασματικών εικόνων και πληροφοριών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η δραματοποίηση των ομηρικών ραψωδιών απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη συνοχή και δραματουργική ακρίβεια – στοιχ...